Akrepler ve Merak Ettikleriniz

Akrepler böceklerle değil örümceklerle yakın akrabadır. Bu yüzden, kendilerine benzeyen öbür küçük eklem bacaklılarla birlikte ve örümceğimsiler (Arachnida) adıyla böceklerden ayrı bir sınıf oluştururlar.

Akreplerin dört çift yürüme bacağı, ayrıca ıstakozunki gibi iri ve güçlü birer kıskaçla donatılmış bir çift yakalama bacağı vardır. Avlarını bu kıskaçlarıyla yakalayıp parçalarlar. Kuyrukları uzun boğumludur; ucunda da gövdedeki zehir keseleriyle bağlantışı olan, çengel biçiminde sivri bir iğne bulunur.

Akrep av aramak için dolaşırken kuyruğunu gövdesinin üzerine doğru bir yay gibi kıvırır. En sevdiği yiyecek böcekler ya da fare, kertenkele gibi küçük hayvanlardır.

Güçlü kıskaçlarıyla avını sımsıkı yakaladığında, kuyruğunu hızla başının üzerinden aşırarak iğnesini kurbanına batırır. Böylece, iğnesinden akıttığı zehirle avını öldürür ve vucudundaki sıvıları emer, Zehrin etkisi akrebin türüne göre değişir. Genellikle bütün akreplerin sokması çok acı verir, ama bazı türlerindeki insanı ve en iri hayvanları bile öldürebilir.

 En tehlikeli akreplerden biri Kuzey Afrika’da yaşayan sarımsı kahverengi akreptir(Androctonus australis). 
Zehirli akreplerin çok yaygın olduğu Meksika’da her yıl en az 1000 kişi akrep sokmasından ölür.
Akrepler yalnızca sıcak ve tropik bölgelerde yaşar. Gündüzleri genellikle kayaların ya da devrilmiş ağaç gövdelerinin altına saklanır, gece olunca avlanmak için dışarı çıkarlar.Dişi ve erkek akrepler karşılıklı geçerek garip bir dans yaparlar. Döllenmiş yumurtalar dişi akrebin vücudundayken açılır ve anne akrep yumurtadan çıkmış olan yavrularını günlerce sırtında taşır. Akreplerin rengi genellikle siyah, kahverengi ya da sarı, uzunlukları da 1,5 ile 20 cm arasındadır.

Bütün yeryüzünde 800 kadar akrep türü yaşar. Türkiye’ninde birçok yerinde küçük ve zararsız akrep türlerine rastlanı; yalnız Güneydoğu Anadolu Bölgesi’ndeki bazı türlerin zehri çok tehlikelidir.